Αυτοί οι άνθρωποι να ξέρετε, αυτοί οι άνθρωποι, οι θρήσκοι
άνθρωποι είναι το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην εκκλησία.. Ο Θεός να
μας φυλάει απ’αυτούς.
Έλεγε ένας αγιορείτης όταν έκαμνα μία φορά
λειτουργία και λέγαμε «Κύριε σώσον τους ευσεβείς» λέει αστειευόμενος
«Κύριε σωσον ημάς από τους ευσεβείς» δηλαδή ο Θεός να σε φυλάει από τους
θρήσκους ανθρώπους,διότι θρήσκος άνθρωπος σημαίνει μία προσωπικότης
διεστραμμένη η οποία ουδέποτε είχε προσωπική σχέση με τον Θεό.
Απλώς μόνον κάμνει τα καθήκοντα της απέναντί Του,
αλλά καμιά σοβαρή σχέση δεν είχε για αυτό και ο Θεός δεν λέει αυτόν τον
άνθρωπο τίποτε. Και σας ομολογώ και εγώ από την πείρα μου ότι δεν είδα
χειρότερους εχθρούς της εκκλησίας από τους θρήσκους ανθρώπους.
Για αυτό οι θρήσκοι άνθρωποι είναι το πιο δύσκολο
είδος μεσ’ την εκκλησία. Γιατί ξέρετε κάτι . Αυτοί οι άνθρωποι καμιά
φορά δεν θα θεραπευθούν. Γιατί νομίζουν ότι είναι κοντά στον Θεό. Ενώ οι
αμαρτωλοί, ξέρω γῶ, οι χαμένοι ας πούμε, έτσι, αυτοί ξέρουν ότι είναι
αμαρτωλοί. Για αυτό ο Χριστός είπε ότι οι τελώνες και οι πόρνες θα παν
στην Βασιλεία του Θεού, ενώ είπε στους Φαρισαίους: Εσείς, εσείς που
είσαστε θρήσκοι δεν θα πάτε ποτέ στην Βασιλεία του Θεού. Γιατί ουδέποτε ο
λόγος του Θεού άλλαξε την καρδιά τους. Απλώς αρκούνταν στην τήρηση των
θρησκευτικών τύπων.
Έλεγαν εις το Άγιο Όρος λέει μην
ρωτάς αν τρώω ψάρι. Τον ψαρά να μην φαείς και ψάρι φάε. Η τον λαδά να
μην φαείς και φάε μία σταξιά λάδι. Το να φάεις τον άλλον από την γλώσσα
είναι πολύ χειρότερο από το να φας μία κουταλιά λάδι. Και όμως στέκομεν
εκεί . Τρώμε λάδι, δεν τρώμε λάδι, τρώμε ψάρι, δεν τρώμε ψάρι. Ξέρω ‘γω
βούτηξε το κουτάλι στο άλλο φαγί και μπορεί να τσακωθούμε εκεί, να
σκοτωθούμε με τον άλλον άνθρωπο γιατί εβούτηξε το κουτάλι προηγουμένως
σε έναν άλλο φαΐ. Καταλαβαίνετε πόσο γελοία είναι ετούτα τα πράγματα και
μας κοροϊδεύουν και οι δαίμονες αλλά και οι άνθρωποι που είναι εκτός
εκκλησίας. Και όταν μπαίνουν κοντά μας αντί να βλέπουν τους ανθρώπους
της εκκλησίας μεταμορφωμένους σε Χριστό Ιησού, να ‘ναι γλυκύς άνθρωποι
και νά’ναί ώριμοι άνθρωποι, ισορροπημένοι, ολοκληρωμένοι άνθρωποι,
άνθρωποι γεμάτοι αρμονίας ας πούμε μέσα τους μας βλέπουν δυστυχώς με όλα
αυτά τα πάθη μας και όλες εκείνες τις ξινίλες μας και λένε: E, να γίνω
έτσι; Καλύτερα να μου λείπει.
Εσύ που πας στην εκκλησία τι σε ωφέλησε η εκκλησία;
Όπως λέγαμε χτες πήγες στα προσκυνήματα, είδες τους πατέρες, είδες τα
άγια λείψανα, είδες το Άγιον Όρος, την Παναγία της Τήνου όλα αυτά
πήγαμε, ήρθαμε. Ποιό το όφελος τελικά από όλα αυτά τα πράγματα;
Μεταμορφώθηκε η καρδιά μας; Γίναμε πιο ταπεινοί άνθρωποι; Γίναμε πιο
γλυκύς άνθρωποι;
Έλεγε ο γέρων Παίσιος όταν τον ρωτούσαν: Γέροντα πόσα χρόνια έχεις
εσύ στο Άγιο Όρος; Λέει: Εγώ ήρθα την ίδια χρονιά που ήρθε το μουλάρι
του γείτονα.
Έχομε τα ίδια χρόνια στο Άγιο Όρος, αλλά το καημένο εκείνο έμεινε μουλάρι και εγώ το ίδιο έμεινα. Δεν άλλαξα…
Απόσπασμα από την ομιλία “Η θεραπεία από την αρρώστια του Φαρισαϊσμού”
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ π.Διονύσιος Ταμπάκης
.jpg)
.webp)
